معرفی مرکز - پژوهشکده سامانه‌های هوشمند شهید رضایی

توسعه نوآوری‌ و پژوهش‌های دانشجویی

معرفی مرکز توسعه نوآوری‌ و پژوهش‌های دانشجویی

این مرکز بخشی از ساختار پژوهشکده بوده که با هدف حمایت از ایده‌ها و نوآوری‌های دانشجویی با برگزاری مسابقات و رویدادهای مختلف همچون مسابقه ملی هواپیمای بدون سرنشین، مسابقه ملی طراحی ماشین و مسابقات و رویدادهای دیگر سعی در ایجاد روحیه خودباوری و اعتماد به نفس در دانشجویان و ایجاد ارتباط میان دانشها و یافته‌های علمی با نیازهای واقعی و اساسی کشور دارد.

مسابقه ملی هواپیمای بدون سرنشین

پژوهشکده شهید رضایی دانشگاه صنعتی شریف با هدف توجه دادن دانشجویان رشته‌های مهندسی به فناوری‌های برتر از جمله هوافضا و همچنین متوجه نمودن صنعت به ظرفیت‌های علمی و تحقیقاتی نهفته در دل دانشگاه‌های کشور، اقدام به طراحی و اجرای مسابقات مهندسی در زمينه‌هاي مختلف مي‌نمايد. يكي از اين مسابقات كه تاكنون سه دوره از آن در سطح كشور برگزار گرديده است طراحی و ساخت هواپیماهای بدون سرنشین مي‌باشد.

تاریخچه مسابقات طراحی و ساخت هواپیمای بدون سرنشین

اولین دوره مسابقه

اولین دوره این مسابقات که با هدف آشنایی دانشجویان با مراحل ساخت و روش‌های عملی طراحی، هم‌چنین فراگیری کار با مواد و ابزارآلات برگزار شد شامل طراحی و ساخت هواپیمایی با وزن بار حدود 2 تا 5 کیلوگرم می‌شد که حداقل وزن برخاست، حداکثر مداوت پروازی و مستندات طراحی مفهومی در آن دارای امتیاز بودند. در این دوره از مسابقه كه از اسفند ماه 1384 آغاز گرديد، 75 تیم از دانشگاه‌های سراسر کشور اعلام آمادگی کردند و از این تعداد، در نهایت 12 تیم توانستند پرنده خود را ساخته و با موفقیت در آزمون‌هاي پروازي مسابقه، در ارديبهشت و خرداد 1386، به پرواز در آورند.

دومین دوره مسابقه

در آبان ماه 1389 با حضور 51 تيم از 15 استان كشور آغاز گرديد. در اين دوره ساخت سامانه‌اي مورد نظر بود كه قادر باشد با نصب يك دوربين فيلم‌برداري يا عكاسی در محل مناسبی كه ديد كافی از پايين و جلو را فراهم می‌كند به همراه لينك ارسال تصوير، يك محدوده به ابعاد 3×3 کیلومتر مربع را حداقل به مدت 40 دقيقه مورد کاوش قرار دهد. در داخل منطقه مورد نظر اهدافي به ابعاد 3×3 متر چيده شده‌ بود.ارتفاع پروازي براي انجام عمليات کاوش می‌توانست به دلخواه انتخاب شود ولی هدف اين بود كه بيشترين تعداد اقلام هدف در مدت بيان شده كشف و موقعيت آن‌ها به همراه تصوير مطلوب به پايگاه ارسال گردد. در نهایت پس از گذر از مراحل طراحی و ساخت، آزمون‌های پروازی مسابقه در آذرماه 1390 با حضور 14 تیم برگزار گردید. در طي 4 روز تست، در مجموع 5 تيم از 14 تيم توانستند برخي از اهداف را ببينند و ضمن تشخيص حرف نصب شده، مختصات آن را نيز اعلام نمايند.

سومین دوره مسابقه

اسومین دوره مسابقه طراحی و ساخت هواپیمای بدون سرنشین از تیرماه 1390 و با حضور 96 تیم از دانشگاه‌های مختلف کشور آغاز گردید. در این دوره، آماده‌سازي سامانه‌اي مورد نظر بوده است كه قادر باشد با نصب يك دوربين در محلي مناسب، در حداقل دو ارتفاع ثابت از سطح زمين كه هر كدام دلخواه بوده ولی به فاصله 3000 پا از يكديگر هستند، جمعاً براي مدت 120 دقيقه (ترجيحاً 60 دقيقه در ارتفاع اول و 60 دقيقه در ارتفاع دوم) در شعاعی كمتر از 500 متر ثابت مانده و در اين مدت از سطح زمين زير پای خود تصویربرداری و به ايستگاهي در فاصله تقریباً 2 كيلومتري از منطقه پرواز ارسال نمايد.

در اين مأموريت هدف اين بوده است كه رفتاری هم‌چون برخي انواع عقاب كه در يك ناحيه ثابت گشت می‌زنند و منطقه را تحت نظارت دارد تقليد شود. با شروع مسابقات 60 تیم نسبت به ارسال پروپوزال اقدام نمودند و در ادامه 40 تیم توانستند وارد مرحله اجرای طرح و ساخت شوند و با برگزاری پیش‌آزمون تنها 16 تیم موفق شدند مجوز حضور در آزمون‌های پروازی را کسب نمایند. آزمون‌های پروازی در فروردین‌ماه 1392 در فرودگاه آزادی آبیک برگزار شد و نهایتاً این دوره از مسابقات با برگزاری مراسم اختتامیه و اهدای جوایز تیم‌های برتر در اردیبهشت‌ماه 1392 به کار خود پایان داد.

مسابقه ملی طراحی ماشین

پژوهشکده شهيد رضايي دانشگاه صنعتي شريف با همكاري اساتيد دانشكده‌هاي مهندسي مکانيک و برق، به منظور گسترش مهارت‌هاي مربوط به طراحي اجزاء ماشين، حفظ پويايي در زمينه تدوين فناوری‌های نوظهور، كشف استعدادهاي خلاق دانشجويان و گسترش زمينه‌هاي طراحي وسایل نقلیه پاک در کشور از سال 1385 اقدام به برگزاري مسابقه ملي طراحي ماشين نموده است.

ـ اولین دوره مسابقه ملی طراحی ماشین

اولین دوره‌ مسابقه ملی طراحی ماشین با موضوع طراحی و ساخت خودروی الکتریکی تک سرنشین از اسفند 85 با حضور 30 تیم آغاز و تا فروردین 87 با 13 تیم به کار خود پایان داد. در نهایت تیم‌های شرکت‌کننده از دانشگاه‌ صنعتی شریف و صنعتی اصفهان موفق به کسب رتبه‌های اول و دوم و دو تیم از دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر و علم ‌و‌صنعت اراک مشترکاً حائز رتبه سوم شدند.

ـ دومین دوره مسابقه ملی طراحی ماشین

دومین دوره مسابقه با موضوع طراحی و ساخت خودروی الکتریکی دو نفره از مهرماه 87 با شرکت 89 تیم فعالیت خود را آغاز کرد و در نهایت با حضور 37 تیم، آزمون‌های عملی را در قالب 10 آزمون حرکتی و 14 آزمون غیر حرکتی، در مجموعه ورزشی آزادی به پایان رساند. در خاتمه تیم‌های شرکت‌کننده از دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین و خواجه نصیرالدین طوسی موفق به کسب رتبه‌های اول و دوم شده و دو تیم از دانشگاه‌های صنعتی شریف و تربیت دبیر شهید رجایی مشترکاً سوم شدند.

ـ سومین دوره مسابقه ملی طراحی ماشین

در سومين دوره اين مسابقات كه با موضوع هيبريد نمودن يكي از خودروهاي ساخت داخل از تيرماه 1389 تا مهرماه 1390 و با حضور بيش از 55 تيم از سراسر كشور برگزار گرديد، در نهايت 21 تيم توانستند خود را به مرحله پاياني مسابقه يعني آزمون‌هاي عملي برسانند. در اين دوره با توجه به اينكه پلتفرم مورد استفاده مي‌توانست پلتفرم يكي از خودروهاي موجود باشد، بخش طراحي صنعتي نيز به عنوان يكي از بخش‌هاي مسابقه تعريف شده بود.

چهارمین دوره مسابقه ملی طراحی ماشین

در چهارمین دوره‌ مسابقه، با توجه به اهميت و جايگاه موتورسیکلت در صنعت وسایل نقلیه و لوکس در دنيا، پژوهشکده با رویکردی تازه طراحی و ساخت موتورسیکلت الکتریکی را به عنوان موضوعی مهم در وضعیت کنونی کشور مد نظر قرار داد. ايده‌آل انجام مسابقه، رسيدن به موتورسیکلتی برای کاربری شهری است که دارای ویژگی‌های زیر باشد:

هزينه توليد به تأييد داوران صنعتي بايد کمتر از 80 ميليون ريال باشد.
طی مسافت 120 کیلومتر در سیکل شهری با یک بار شارژ کامل.
مجموعه‌های باتری باید قابلیت جدا شدن از روی موتورسیکلت توسط کاربر عمومی را دارا باشند.
موتورسیکلت باید بتواند با استفاده از شارژر نصب شده روی موتور سیکلت و با تغذیه از برق شهر شارژ گردد.
وزن موتورسیکلت به صورت بدون سرنشین و با باتری کامل نباید از 180 کیلوگرم بیشتر باشد.
موتورسیکلت باید بتواند با حداقل سرعت 50 کیلومتر در ساعت حرکت کند.
موتورسیکلت مورد نظر باید از نظر زیبایی طرح، جذابیت ظاهری، ارگونومی و سایر مولفه‌هایطراحی صنعتی ارزنده باشد.
موتورسیکلت مورد نظر باید قابلیت حرکت با دو سرنشین را دارا باشد.